کسی از کشاورز حمایت نمی‌کند

به گزارش عصرقائم، عباس پورباقری در گفت‌وگو ، در خصوص آخرین وضعیت بازار برنج در مازندران اظهار کرد: از یک سو، حقیقتا با آن زحمتی که برنج تولید می‌شود و قیمت فعلی آن را در بازار در نظر بگیرید، این دو با هم همخوانی ندارند و واقعا قیمت برنج در برابر زحمتی که کشاورز برای تولید آن متحمل می‌شود، قابل قیاس نیست و از سویی دیگر، در حال حاضر قیمت برنج برای مصرف کننده گران است و خیلی‌ها قدرت خریدشان طی سال جاری، کاهش یافته است.

وی افزود: طی ماه‌های اخیر و با توجه به نزدیک شدن به فصل ورود برنج‌های امساله، وضعیت فروش برنج و میزان معاملات کسبه این صنف، در رکود و کسادی به سر می‌برد و زیاد تعریفی ندارد.

رئیس انجمن برنج‌فروشان مازندران، با اشاره به رکود دو هفته‌ای در بازار برنج، خاطرنشان کرد: قیمت هر کیلو برنج طارم در حال حاضر بین ۲۷ تا ۲۸ هزار تومان است و برنج‌های ندا و شیرودی نیز بین ۲۳ تا ۲۵ هزار تومان است.

پورباقری ادامه داد: برنج‌های وارداتی چند هفته‌ای است که افت قیمت پیدا کرده است و همین امر موجب پایین آمدن قیمت برنج‌های ایرانی طی هفته‌های اخیر در بازار شده است.

وی آینده بازار برنج طی سال جاری با توجه به کم آبی و اعلام ممنوعیت کشت دوم، گفت: بریا مسئولان هیچ فرقی نمی‌کند که برنج موجود در بازار از چه برندی باشد، ایرانی باشد یا خارجی؛ آن‌ها فقط بدنبال کنترل قیمت بازار هستند و با واردات دو کشتی برنج، قیمت‌ها را می‌شکنند.

رئیس انجمن برنج‌فروشان مازندران، تصریح کرد: اینکه مسئولان بیایند دست کشاورز را بگیرند یا کاری برای قیمت برنج و بازار کنند؛ هیچ خبری نیست و برای آنها تنها این مهم است که قیمت را به هر نحوی که شده، کنترل کنند و هیچ دغدغه‌ای برای حمایت از کشاورز ندارند.

پورباقری تاکید کرد: نگهداری از برنج در انبارها، به دلیل اینکه هیچ افزودنی و نگهدارنده‌ای به آن زده نمی‌شود دارای مدت محدودی است و از حد بگذرد، برنج دچار آسیب می‌شود و لذا کشاورز مجبور به فروش دسترنج خود می‌شود؛ برنج‌های جدید هم کم کم در حال از راه رسیدن است و کشاورزی که دلش راضی به فروش برنج با این قیمت‌ها نیست هم مجبور است به فروش تن دهد.

وی اعلام کرد: هیچ کسی دل سوخته‌ای برای کشاورز ندارد و بدنبال این نیست که کشاورز چه زحمتی می‌کشد و آیا میان قیمت بازار و هزینه و زحمت کشاورز، تناسبی وجود دارد یا خیر.

رئیس انجمن برنج‌فروشان مازندران، اذعان کرد: خیلی‌ها می‌گویند دلال‌های بازار برنج باید  حذف شوند اما م معتقدیم اگر همین دلال‌ها نباشند، برنج نیز حکایتش مثل شالی و گندم می‌شود که دولت به هر طریقی آن را می‌خرد، به فجیع‌ترین نحو پول می‌دهند و با قیمت کم از کشاورز خریداری می‌شود و بنظر می‌رسد اگر دلالان نباشند، اصلا چیزی دست کشاورز را نمی‌گیرد!

پورباقری اضافه کرد: یکی از مشکلات و معضلات فعلی بازار برنج، حمایت تمام قد مسئولان از فروشگاه‌های بزرگ است، این فروشگاه‌ها با کم‌ترین قیمت ممکن اقدام به برگزاری مزایده می‌کنند، پرداختی آن‌ها به بدترین شکل ممکن است و در نهایت به بالاترین قیمت می‌فروشند و این واقعیت فعلی بازار برنج است.

وی در پاسخ به این سوال که در سال ۱۴۰۰ و با توجه به هزینه‌های جاری کشاورزان، قیمت واقعی هر کیلو برنج چقدر است؛ گفت: اگر کف قیمت برنج در سال جاری زیر ۳۰ هزار تومان باشد در حق کشاورز اجحاف شده است.

رئیس انجمن برنج‌فروشان مازندران، ادامه داد: امسال دستمزد کارگران نشا در شهرهایی مثل فریدونکنار، بابلسر، محمودآباد و آمل تا ۷۰۰ هزار تومان هم بوده است، سایر هزینه‌ها هم که سرسام آور است؛ واقعا قیمت برنج با هزینه‌ها هیچ همخوانی ندارد و پس از ۶ ماه زحمت کشاورز، چیزی دستش را نمی‌گیرد.

پورباقری، بیان کرد: در حال حاضر که برنج‌های پارساله روی دست کشاورز مانده است، برنج‌های امساله وارد بازار شود واقعا کشاورز، درمانده می‌شود و واقعا این حق کشاورز نیست.

وی با انتقاد از عدم حمایت دستگاه‌های متولی از انجمن‌های صنفی برنج‌کاران، عنوان کرد: وقتی حمایتی از ما نمی‌شود کاری از دست ما هم بر نمی‌آید؛ متاسفانه نیروهای بکار گیری شده در سازمان‌های تصمیم‌گیر در حوزه برنج، نیروهای متخصص و کاربلد در حوزه برنج نیستند و واقعا نمی‌شود از کسی که سال‌ها در یک حوزه غیرمرتبط کار کرده است و حالا در این حوزه مشغول بکار شده است، انتظار حمایت و تصمیم‌های مطلوب انتظار داشت.

رئیس انجمن برنج‌فروشان مازندران، متذکر شد: خیلی از تصمیمات مرتبط با کشاورزان و بازار برنج اصلا کارشناسی شده نیست؛ از یک سو قیمت‌ها واقعا مورد رضایت کشاورزان نیست و از سویی دیگر هم دولت برنامه‌ای برای حمایت از کشاورز ندارد.

پورباقری با بیان اینکه اصلا قیمت برنج با زحمت و هزینه‌های کشاورز، تناسبی ندارد؛ اعلام کرد: از نام برنج مشخص است، محصولی است که با رنج به دست می‌آید و شما حساب کنید که برنجی با این همه زحمت، مشقت، هزینه و دردسر به دست می‌آید، آخر مشخص نیست که در پایان کار، کشاورز قرار است این محصول را با چه قیمتی بفروشد؟ از سویی دیگر هم آن طور که بویش می‌آید کارخانه‌داران هم قرار است هزینه دستمزدشان را بالا ببرند و این امر صد در صد هم با توجه به افزایش هزینه‌ها، رقم می‌خورد؛ بحث بر سر گرانی دستمزد شالیکوبی‌ها نیست؛ بحث عدم تناسب قیمت برنج با هزینه‌های جاری طی فصل زراعی است.