شفافیت یعنی معرفی مسئول نابودی ۱۸ میلیارد دلار

به گزارش قائم آنلاین، اسحاق جهانگیری پریروز در همایش هفته شورا‌های آموزش و پرورش بر تکرار برخی ادبیات شبهه‌افکنانه‌ای پرداخت که روز پنج‌شنبه هم به بهانه سالگرد مرحوم هاشمی عنوان کرده بود. او دیروز گفت: هرکسی در هر مسئله‌ای پنهانکاری کند ضرر کرده است یکی از بزرگ‌ترین ضربه‌هایی که در ماجرای سقوط هواپیمای اوکراینی بیش از سقوط آن و کشته شدن ۱۷۶ نفر آدم محترم که مسافران هواپیما بودند، متحمل شدیم این بود که علت اتفاق را چند روز مبهم گذاشتیم.

وی با بیان اینکه مردم بعد از آن ماجرا خیلی عصبانی شدند که چرا دو سه روز به آنها واقعیت گفته نشد، خاطرنشان کرد: شفافیت با مردم مهم‌ترین کاری است که باید مورد توجه قرار گیرد.

جهانگیری روز پنج‌شنبه هم در مراسم سالگرد درگذشت هاشمی رفسنجانی گفته بود: باید به خانواده قربانیان سقوط هواپیما حق داد که گلایه و نقد کرده و اعتراض کنند؛ انصاف آن است که در مدیریت بحران، بپذیریم که اشتباهات و خطاهای بزرگی رخ داده و باید زمینه‌ها و شرایط و پیامدهای آن را به درستی شناخته و با سرعت و قاطعیت به آن رسیدگی کرده و هزینه‌های آن پرداخته شود.

جهانگیری گفت: همبستگی ملی را باید ارج بنهیم و مثل آیت‌الله هاشمی رفسنجانی تعادل سیاسی و مثل حاج قاسم سلیمانی در رفتار با مردم صداقت داشته باشیم. اگر مشکلات را به مردم بگوییم و خطاها را بپذیریم و بگوییم و از مردم کمک بخواهیم قطعا آنها هم به ما کمک خواهند کرد.»

این اظهارات در حالی است که فرمانده نیروی هوافضای سپاه و سپس فرمانده کل سپاه پاسداران، شجاعانه مسئولیت شلیک اشتباه به هواپیما را پذیرفته و عذرخواهی هم کردند. اما طیف ناکارآمدی که در چند سال گذشته وعده‌های خلاف واقع به مردم داده و ضمن تضعیف اقتدار کشور، موجب ضربات بزرگ اقتصاد ملی شده، همچنان ماجرای هواپیما را تبدیل به مستمسکی برای فرار از پاسخگویی شفاف به مردم کرده‌اند.

به‌عنوان مثال مردم ما هنوز هم نمی‌دانند راز واگذاری ۱۸ میلیارد دلار از ذخایر ارزی در اوایل سال ۹۷ که عمده آن به کام رانت‌خواران شد و رانت ۱۵۰ هزار میلیارد تومانی ایجاد کرد، چه بود؟ و چرا هیچ دولتمردی، از جمله آقای جهانگیری که دلار مذکور به نام وی «دلار جهانگیری» نامگذاری شد، یا آقای روحانی و دیگران حاضر نشدند به خاطر این سوءمدیریت بزرگ از مردم عذرخواهی کنند؟ همین‌طور است بر جای گذاشتن رکود تورم ۵۲ درصدی، افزایش شکاف طبقاتی، کاهش قدرت خرید مردم، حاکم کردن رکود سنگین بر تولید ملی و کارخانه‌ها، فساد گسترده در خصوصی‌سازی و سوءمدیریت گسترده‌ای که موجب فشار اقتصادی سنگینی بر ۹۵ درصد مردم شده است.