کد خبر : 145958
تاریخ انتشار : یکشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۷:۳۰
-

ولادت امام جواد(ع) غبار فتنه عليه امام رضا(ع) را فرونشاند

ولادت امام جواد(ع) غبار فتنه عليه امام رضا(ع) را فرونشاند

به گزارش قائم آنلاین، يكي از مهمترين شبهه افكنان شخصي بنام «حسن بن قياما» بود كه بارها با اين شبهه به استقبال امام رضا عليه‌السلام رفته بود![۱] همچنين فرقه واقفيه – كه از پس از فوت امام كاظم عليه‌السلام شكل گرفته بودند- اين مسئله را براي خود طلايي ­ترين فرصت مي ­ديدند و سعي داشتند

به گزارش قائم آنلاین، يكي از مهمترين شبهه افكنان شخصي بنام «حسن بن قياما» بود كه بارها با اين شبهه به استقبال امام رضا عليه‌السلام رفته بود![۱] همچنين فرقه واقفيه – كه از پس از فوت امام كاظم عليه‌السلام شكل گرفته بودند- اين مسئله را براي خود طلايي ­ترين فرصت مي ­ديدند و سعي داشتند از اين طريق، بيشترين بهره را در جهت بطلان امامت امام رضا عليه‌السلام ببرند[۲]. امام رضا عليه‌السلام نيز هميشه پاسخ به اين شبهات را به آينده موكول مي‌نمود و اينكه خداوند فرزند پسري به او روزي خواهد كرد كه حق و باطل را از يكديگر جدا خواهد ساخت[۳]. ناگفته پيداست كه تولد امام جواد عليه‌السلام چه تأثيري در رفع اين فشارها و حتي تقويت امامت حضرت رضا عليه‌السلام داشت. به عبارت ديگر امام جواد عليه‌السلام شايد تنها امامي بود كه ولادتش باعث تأييد و تثبيت امامت پدرش شد. از همين ­روست كه امام رضا عليه‌السلام پس از ولادت فرزندش فرمود: «اين همان نوزادي است كه با بركت‌تر از او بر شيعيان ما زاده نشده است».[۴] بلافاصله پس از ولادت امام جواد عليه‌السلام ، شادي امام رضا عليه‌السلام و اشاره به امامت او آغاز شد:

همان شب ولادت، امام رضا عليه‌السلام به يارانش فرمود: «پسري روزيم شده كه همانند موسي بن عمران، شكافنده درياهاست …». [۵] امام رضا تمام طول شب را كنار گهواره فرزند ­گذارند و با او صحبت ­كرد. راوي مي‌گويد: پس از اينكه اين كار چند شب تكرار شد به امام گفتم: شما تنها كسي نيستيد كه در اين دنيا بچه­ دار مي­شود! چرا هرشب برايش دعا مي­ خواني؟! فرمود: اينها كه دعا نيست؛ دارم او را سرشار از دانش مي­ كنم[۶]. و به ابن قياما فرمود: «خداوند فرزندي روزيم كرد كه هم وارث من است و هم وارث خاندان داوود».[۷]
اين بار فتنه­ گران كه نقشه خود را نقش بر آب مي ­ديدند، دست به كار فتنه ­اي بس سخت­ تر و سنگين­ تر شدند و با توجه به تأخير ولادت امام جواد عليه‌السلام تا حدود چهل سالگي امام رضا عليه‌السلام ، پدري آن حضرت را زير سؤال بردند و اصرار داشتند كه قيافه ­شناسان بايد وجود نسبت ميان آن­ دو را ثابت كنند! شگفت­ تر آنكه اين فتنه از سوي برخي از افراد خاندان امام رضا هم همراهي مي ­شد! درهرحال اين فتنه هم با تأييد قيافه ­شناسان رنگ باخت و ننگ شرمساري آن بر فتنه­ گران و بويژه علوياني كه با آن همراهي كرده بودند باقي ماند.[۸]
پس از اين واقعه است كه امام رضا با تمام توان به ترويج و جا انداختن جايگاه فرزند خويش در ميان جامعه شيعي نمود چرا كه امام رضا عليه‌السلام مي­ دانست جامعه شيعه قرار است براي نخستين بار با تجربه­ اي جديد به نام «امامت خردسال» روبرو شود.

پي نوشت: ————————-
[۱] . نمونه­ اي از جريان­هاي مربوط به «نقش حسن بن قياما در ترديد در امامت امام رضا عليه‌السلام» را مي توان در اين منابع يافت: كليني، الكافي، ج۱، ص۳۲۰-۳۲۱، كتاب الحجة، باب الاشارة و النص علي أبي­ جعفر الثاني، ح۴و۷ ؛ شيخ مفيد، الارشاد، ج۲، ص۲۷۷و۲۷۸ ؛ مسعودي، اثبات الوصية، ص۲۳۰-۲۳۱٫
[۲] . در اين‌باره نمونه­ هايي از جدل­هاي «علي بن أبي­ حمزه بطائني» و «ابن أبي ­سعيد مكاري» و «زياد قندي» كه از بزرگان فرقه واقفه هستند در منابع آمده است (شيخ طوسي، اختيار معرفة الرجال، ج۲، ص۷۶۳، ش۸۸۳به ­بعد؛ مسعودي، اثبات الوصية، ص۲۰۷). خود امام رضا هم درباره آنها تصريح فرمود: آنها گمان مي­ كنند من صاحب فرزند نمي‌شوم و از همين­ رو منكر امتداد امامت در نسل من هستند. (شيخ طوسي، اختيار معرفة الرجال، ج۲،‌ ص۷۵۹، ش۸۶۸) جالب آنكه حتي آنگاه كه امام رضا صاحب فرزند مي­ شود و اين فرقه ، حربه خود را از دست رفته  مي ­بينند ، باز دست از فتنه­ گري و گمراهي خود برنمي­دارند!.
[۳] . براي نمونه­ هاي ديگر شبهه ­ها و پاسخ­هاي امام ر.ك: كليني، الكافي، ج۱، ص۳۲۰، ح۵؛ شيخ مفيد، الارشاد، ج۲، ص۲۷۷ ؛ اثبات الوصية، ص۲۳۲٫
[۴] . كليني، الكافي، ج۱، ص۳۲۱، ح۹؛ شيخ مفيد، الارشاد، ج۲، ص۲۷۹؛ مسعودي، اثبات الوصية، ص۲۳۲ از امام كاظم هم روايت شده كه درباره امام رضا فرمود: براي او فرزند پسري كه امين و مأمون و مبارك است، زاده خواهد شد (كليني، الكافي، ج۱، ص۳۱۳، ح۱۴).
[۵] . مسعودي، اثبات الوصية، ص۲۳۰٫
[۶] . مسعودي، اثبات الوصية، ص۲۳۰
[۷] . صفار قمي، بصائرالدرجات، ص۱۵۸، باب ما عند الأئمة من كتب الأولين، ح۱۴٫
[۸] . براي تفصيل اين ماجرا ر.ك: كليني، الكافي، ج۱، ص۳۲۲، ح۱۴؛ شيخ مفيد، الارشاد، ج۲، ص۲۷۵-۲۷۶٫

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

15 + 10 =