۷ سال پیش اولین سهمیه‌آسیایی و حالا اولین قهرمانی

* آخرین بازی شما برابر سپاهان برگزار شد و توانستید به برد خوبی دست پیدا کنید.

** بله، بازی بسیار خوب و البته مهمی بود که در نهایت با موفقیت ما به پایان رسید. تراکتورسازی از نظر فنی در سطح بالایی قرار دارد که می بینیم این طور می تواند تیمی مانند سپاهان را به زانو دربیاورد. این برد علاوه بر شکست دادن یکی از مدعیان قهرمانی، سه امتیاز مهم هم برای ما به دنبال داشت که قطعا در ادامه راه به سود ما خواهد بود.

* چقدر تیم تراکتورسازی را برای قهرمانی در لیگ امسال مدعی می دانید؟

** چقدر؟ معلوم است که صددرصد. تراکتورسازی به عنوان یکی از باشگاه های موفق لیگ برتر همه چیز را دارد و مدیریت باشگاه نیز همیشه در تلاش است تا کم و کسری در تیم وجود نداشته باشد. اینجا تلاش زیادی شده است تا همه چیز از روی اصول انجام شود که همین موضوع این تیم را از بسیاری تیم های دیگر جدا می کند. مدیریت باشگاه چه درباره مسائل داخلی و چه درباره مسائل مالی تلاش می کند تا بهترین تصمیمات را بگیرد که خداراشکر تاکنون این اتفاق افتاده است.

* سه سرمربی در بازی های این فصل سکان رهبری تراکتور را در دست گرفتند و جالب اینکه هر سه دروازه بان به تو رسیدند و به عنوان انتخاب نهایی به زمین فرستاده شدی.

** شما می گویید سه سرمربی، من می گویم همه سرمربی هایی که در این ۱۰ سال حضورم در لیگ برتر داشتم. خوشبختانه نوع تمرینات من به گونه ای است که در هر تیمی که بودم در نهایت به عنوان انتخاب نهایی سرمربی پا به زمین گذاشتم. من در ۱۰ ماه کاری، روزی دو وعده تمرین می کنم تا بتوانم به موفقیت بیشتر برسم.

* در صورتی که این فصل بتوانی با تراکتوری ها به عنوان قهرمانی برسی، اولین گلر این تیم در تاریخ این باشگاه هستی که توانستی جام قهرمانی لیگ را بالای سر ببری.

** این موضوع افتخار بزرگی است و جالب است بدانید اولین سهمیه آسیایی تراکتورسازی نیز در شرایطی گرفته شد که من دروازه بان این تیم بودم و توانستیم به عنوان نایب قهرمانی لیگ برسیم. انشالله این اتفاق نیز خواهد افتاد تا همه اولین افتخارات تراکتور با من به دست بیاید.

* در دوران فوتبالت هم با مربی خارجی کار کردی هم با مربی ایرانی. کدام یک را بهتر می دانی؟

** خب طبیعی است که هر کدام از آنها شرایط خوب خود را دارند. مربی ایرانی بهرحال به دلیل هم زبان بودن می تواند کمک زیادی به بازیکن کند. در طرف دیگر نیز مربی خارجی نیز شرایط خودش را دارد. بهترین اتفاق درباره مربیان خارجی این است که به زندگی شخصی بازیکن کاری ندارند و تنها با کیفیت بازیکن روبرو هستند.

* همیشه یکی از مهم ترین سوالاتی که درباره تراکتورسازی پرسیده می شود درباره هواداران این تیم است. با تراکتوری ها چه می کنید؟

** چه باید بکنیم، کیف می کنیم از این همه حمایت، این مردم واقعا لایق بهترین ها هستند. همیشه با خودم فکر می کنم که اگر یک روزی فوتبالیست نبودم قطعا ۱۰ کیلومتر راه نمی آمدم تا از تیم شهرم حمایت کنم اما شما باید ببینید این مردم با چه هیجانی ۱۰ کیلومتر و حتی بیشتر از آن را می پیمایند و به تشویق تیم می پردازند. تاکسی اینجا نیاید نمی فهمد عاشقانه هوادار تیم بودن یعنی چه. این مردم که اتفاقا به من هم بسیار لطف داشتند همه چیزشان تراکتورسازی است و به همین دلیل بازیکنی که به این تیم می آید خود به خود درگیر این همه عشق و معرفت می شود که این ها به تیم شان دارند. همه بازیکنان تیم امیدواریم تا امسال قهرمان شویم و شیرین ترین جام زندگی مان را به مردم لایق تراکتوری هدیه بدهیم.

* ولی من فکر می کنم چند ماه پیش همین هواداران با تو درگیر شده بودند درست است؟

** نخیر ابدا، آن نفراتی که شما می گویید چهل، پنجاه نفر از دشمنان قسم خورده تراکتورسازی هستند که همیشه به دنبال به هم ریختن آرامش تیم هستند. آنها فقط شکست تراکتور را می خواهند و هیچوقت آرزوی خوبی برای تیم نداشته اند. خداراشکر این مردم در هر دو دوره حضور من در این تیم واقعا من را دوست داشته و دارند و همیشه مورد حمایت و البته لطف فراوان آنها بودم.

* خب! شاید بد نباشد سوالی هم درباره رقیبت درون تیم تراکتورسازی کنیم. محمدرضا اخباری با امید فراوانی به تیم آمده اما همچنان به عنوان گلر نیمکت نشین تمرین می کند. رقابت با او چطور است؟

** اتفاقا خوب شد این را پرسیدید. متاسفانه این هم یکی از راه های ضربه زدن به تراکتورسازی شده است. من همین جا اعلام می کنم محمدرضا یک پسر بسیار خوب است که قدرت گلری در سطح بالا دارد. من و او اتفاقا رفیق هستیم و دوستی کردن با یکدیگر را بیشتر دوست داریم تا بخواهیم زیر پای یکدیگر را خالی کنیم. من همیشه بهترین دوستانم از دروازه بان ها بودند و این جا هم دقیقا همین طور است. خیلی ها می خواهند رابطه ما را خراب کنند تا به تراکتور ضربه بزنند اما دریغ که تیرشان هدر رفته است.

* شاید نیمکت نشین بودن اخباری باعث به وجود آمدن این حرف ها که می گویی شده است.

** هرگز، ببینید من یک چیزی باید به شما بگویم. من و محمدرضا اخباری و مهدی محمدیان سه دروازه تراکتورسازی در لیگ هجدهم هستیم و خوب می دانیم هر کدام از ما که در زمین حضور پیدا می کند فقط و فقط به موفقیت تراکتور فکر می کند. الان من دروازه بان اول هستم طبیعی است که بیشترین حجم مغزم در بازی های تراکتور به پیروزی تیم اختصاص می یابد. شک نکنید هر دو دروازه بان دیگر هم می دانند موفقیت تراکتورسازی چه در زمین باشیم و چه روی نیمکت، اولویت همه کارهای ماست. من اصولا به حرف های حاشیه ای فکر نمی کنم چون ترجیح می دهم به اهدافم برسم.

* هدف؟ می توانم بپرسم دقیقا الان چه هدفی در سر داری؟

** همین الان به دنبال این هستم تا بتوانم رکورد کلین شیت سال را به نام خودم بزنم تا با بسته ماندن دروازه کمک بزرگی به تیمم برای قهرمانی شود و خب هدف مهمتر و بزرگتر هم قهرمانی تراکتور است که باید دست به دست هم بدهیم و به آن برسیم.

* در دور برگشت بازی ها هم رکوردت فوق العاده یود. چهار کلین شیت از پنج بازی فوق العاده است.

** بله رکورد فوق العاده ای است اما اگر بخواهیم دائم به آن فکر کنیم شاید خیلی چیزها را از دست بدهیم. در آن کلین شیت ها، به غیر از من، مدافعان و هافبک های تدافعی هم سهم عمده ای دارند. خداراشکر همه چیز به صورت خوبی پیش می رود و من هم برای بسته نگه داشتن دروازه ام قطعا احتیاج فراوانی به کمک همه بازیکنان تیم دارم.

* سه ستاره تیم ملی، سه کاپیتان این روزها به همراه تیم تراکتورسازی حضور دارند نظرت درباره همبازی بودن با شجاعی و دژاگه  و حاج صفی چیست؟

** البته من با آقایان شجاعی و دژاگه و حاج صفی پیش از این هم رفاقت داشتم. آنها از رفقای صمیمی من هستند و از ان دسته بازیکنانی هستند که حضور در کنار آنها برای هر بازیکنی لذت بخش است. برای من باعث افتخار است کنار آنها باشم. در ضمن شما چرا فکر کردین که تیم ما سه ستاره دارد؟

* من این فکر را نمی کنم تنها درباره این سه ستاره سوال پرسیدم.

** تیم ما ۱۵ ستاره دارد. شما ببینید ما چگونه تیم های بزرگ را می بریم. همه آن به خاطر ستاره های فراوان تیم است. این بازیکنان با همدلی و مهارتی که دارند در نهایت موجب برتری تراکتور می شود.

* و به عنوان آخرین سوال هم می خواهم نظرت درباره همکاری با لیکنز را بپرسم. کار با این مربی چطور است؟

** او مربی بزرگ و بسیار بادانشی است اما فکر می کنم جالب ترین نکته درباره او بر می گردد به خنده رو بودنش. او وقتی کنار تیم می ایستد هیچ استرسی به بازیکنان نمی دهد و به مانند همه مربیان حرفه ای دنیا، همه کارهایش با تیم را در طول هفته و تمرینات انجام می دهد و به همین دلیل در کنار زمین نمی آید تا همه برنامه هایش را به تیم دیکته کند.