در گزارش‌های تلویزیونی پاسخ‌ها به مردم دیکته می‌شود؟

او با بیان اینکه پیرو صحبت اخیر مقام معظم رهبری در جمع نخبگان، دغدغه اصلی در این میان برنامه هویت ملی قرار داده شد، تصریح کرد: هویت ملی برای ما چالش است؛ به دلیل اینکه برخی از مردم کشورمان بر غرور ایرانی خود شبهه وارد می‌کنند و رسانه‌های معاند روی این مساله کار می‌کنند تا بتوانند هر جایی را بهتر از ایران نشان دهند.در واقع آن‌ها هویت ملی را در این شرایط اقتصادی هدف گرفتند و چهل سالگی انقلاب بهانه خوبی بود که بتوان به این موضوع پرداخت.

این تهیه‌کننده تلویزیون با اشاره به پرسش محوری این میان برنامه مبنی بر اینکه برای ایران چه کار کرده‌ایم، گفت: هر اتفاقی که می‌افتد، می‌گوییم مسؤولان کشور چه کرده‌اند؛ البته سوال به حق و واردی است اما در این راستا مسؤولیت فردی و اجتماعی مردم فراموش شده و باید گفت من چه کاری انجام داده‌ام و این سوال در همه حوزه‌ها وجود دارد.

نوری آزاد ادامه داد: طبیعی است منابع کشور محدود است و برخی دستگاه‌های کشور در انجام کارها ناتوانند اما این نباید عاملی باشد تا ما مسولیت خود را فراموش کنیم.

او افزود : برای مثال  اولین مطلبی که در مدارس به دانش آموزان درباره ایران یاد می‌دهند این است که ایران دومین کشور وسیع منطقه است و منابع زیاد خدادادی دارد در حالی که ژاپن در مدارس خود می‌گوید ما کشور شکست خورده در جنگ جهانی، پاره پاره و بدون منابع زیرزمینی هستیم. این دو برخورد متفاوت در کشورها باعث می‌شود، بچه‌های ما برعکس یک کودک ژاپنی فکر کنند که لازم نیست کار کنند و حقشان این است که همیشه پیروز باشند. اما زمانی که به جامعه وارد می‌شوند، می‌فهمند داستان چیز دیگری است و فکر می‌کنند که حق آن‌ها را خورده‎اند؛ این مساله باعث ایجاد یک جامعه و نسل همیشه ناراضی خواهد شد.

نوی آزاد گفت : در تمام موارد باور ما این بوده است که محصول اصلی انقلاب نسلی است که خودش و کشورش را باور دارد و هنوز تلاش می‌کند برای کشورش کاری انجام دهد.

او درباره ساختار میان برنامه «برای ایران» گفت: افرادی که برای پرسش این سوال انتخاب کردیم یا از قبل آمادگی خود را اعلام کرده‌اند یا معرفی شده‌اند اما سراغ سلبریتی‌ و افراد سیاسی نرفتیم چون صحبت این اقشار صادقانه به نظر نمی‌رسد، بلکه به سمت صاحبان اصلی انقلاب یعنی اساتید و فعالان حوزه‌های مختلف و مردم عادی که در حوزه کاری خود متخصص هستند رفتیم.

این برنامه‌ساز ادامه داد: تیم نویسنده و اتاق فکر این برنامه ساختاری منعطف را برای کل کار در نظر گرفت تا بتوان طیف گسترده‌ای را در همه قسمت‌ها مخاطب قرار داد و به دلیل نبود مجری یا گزارشگر عملا امکان حذف خطای افراد در هنگام ضبط وجود ندارد. پس باید همه این موارد را در نظر می‌گرفتیم و با طراحی حدود ۵۰ سوال، به ۵ سوال مشترک و جامع رسیدیم. سوالات که در حقیقت محوریت مشترکی دارند، سعی دارند مخاطب را نیز همزمان با مهمان هر قسمت با این چالش ذهنی مواجه کند که خودش را نیز در جایگاه مهمان قرار دهد و به این سوالات پاسخ دهد. افرادی که از آن‌ها سوال می‌شود در فضای عمومی در جایگاهی که برایشان طراحی شده، سوال را خوانده و خودشان جواب می‌دهند چراکه پاسخ‌های دیکته شده صادقانه نیست.

نوری آزاد در پاسخ به اینکه آیا در برخی از گزارش‌های مردمی پاسخ سوالات به مردم داده می‌شود؟ بیان کرد  :برخی رسانه‌ها اعم از تصویری و مکتوب برای اینکه بتوانند هدایت شده و با جهت‌گیری جواب خود را بگیرند این کار را می‌کنند و گاهی نیز یک نفر که حاضر می‌شود جلوی دوربین پاسخ بدهد بلد نیست حرف بزند به همین دلیل مجبورند پاسخ را به او بدهند که البته این کارها از اساس اشتباه است و این کار به بدنه رسانه ضربه جدی می‌زند اما این ذهنیت که همه فکر می‌کنند پاسخ‌ها به مردم دیکته میشود ظلم بزرگی در حق بچه‌های رسانه و بطور خاص بچه‌های تلوزیون است، اگر فردی خطا می‌کند نباید آن را به پای بدنه و کل رسانه نوشت.