رهبری بی‌نظیر در قرن بیستم

به گزارش قائم آنلاین، قرن بیستم میلادی قرن انقلاب‌ها و رخدادهای بزرگ سیاسی و اجتماعی در جهان لقب گرفته است. محور اکثر این رخدادها در کشورهای آسیایی و افریقایی بوده است کشورهای چین، هند، پاکستان، مصر و ایران از مهم‌ترین این کشورها در این مورد است.

نکته بسیار مهم در این انقلاب‌ها حضور رهبرانی برجسته و بی‌نظیر در تاریخ است که هر کدام از آنها تونسته‌اند در کشور خود و حتی منطقه و جهان تحولات بسیاری را ایجاد کنند. افرادی همچون ماندلا در افریقا، گاندی در هند، مائو در چین و امام خمینی در ایران از مهم‌ترین این افراد هستند.

امام خمینی اما در این بین دارای ویژگی‌های بسیار برجسته‌ای است که بسیاری از این رهبران از آن بی‌بهره یا کم بهره بوده‌اند. امام خمینی به عنوان رهبر نهضت انقلابی مردم ایران هزینه‌هایی که برای انقلاب خود پرداخت بیشتر از هزینه‌هایی بوده است که مردم عادی در کوچه و بازار برای کسب پیروزی پرداخته‌اند.

زندان، تبعید ۱۵ ساله در کشورهای عراق، ترکیه و فرانسه، از دست دادن فرزند و به شهادت رساندن او توسط حکومت شاهنشاهی، صرف هزینه‌های مادی فراوان در این راه، مشقت‌ها و سختی‌های بسیار که خود و خانواده‌اش برای رسیدن به آرمان‌ها و اهداف بزرگ خود متحمل شده است از مهم‌ترین این هزینه‌هاست.

کمتر رهبری در قرن بیستم می‌توان پیدا کرد که ویژگی‌های بیان شده برای امام خمینی در وی وجود داشته باشد و این چنین مصمم و استوار به راه خود ادامه دهد.

نکته بسیار مهم در شخصیت امام خمینی که وی را از سایر رهبران بزرگ قرن بیستم متمایز می‌سازد به دوران پس از پیروزی انقلاب برمی‌گردد.

در جایی که بسیاری از این رهبران تلاش کردند تا از وضعیت به وجود آمده پس از دوران انقلاب به نفع خود بهره‌برداری کنند و زندگی آرامش بخشی برای خود رقم زنند.

بسیاری از این رهبران با حضور در مصدر کار در پست‌های حساسی همچون ریاست جمهوری و نخست وزیری قرار می‌گرفتند و کلیه افراد و اعضای خانواده‌های خود را در پست‌های مختلف می‌گماردند تا از این وضعیت به نفع خود بهره‌برداری کنند.

عده‌ای دیگر اما پس از انقلاب و ایجاد تغییر و دگرگونی خود را بازنشسته کرده و در کناری می‌نشستند و عملا کار خود را تمام یافته قلمداد می‌نمودند.

امام خمینی در این بین از استثنائات بزرگ تاریخ است. کار امام خمینی پس از انقلاب بیشتر شده و عملا آن حضرت همراه و همگام با مردم باقی ماند. امام خمینی هیچ گاه از مردم فاصله نگرفت و شرایط پس از انقلاب موجب نشد تا آن حضرت بین خود و مردم فاصله ایجاد کند.

همچنین هیچ یک از بستگان آن حضرت بنا به رابطه نسبی و سببی که با وی داشتند در سمت های حساس اجرایی و قضایی قرار نگرفتند و بیشتر در کنار آن حضرت در جماران ماندند.

حتی مکان اقامتی حضرت امام پس از انقلاب و بعد از حمله قلبی که در سال ۶۱ به ایشان وارد شد جماران تعیین گردید و توصیه اکید پزشکانش در این مورد بود که آن حضرت با اکراه پذیرفتند.

اینها همه از مهم‌ترین رازهای محبوبیت حضرت امام در بین مردم است که نه تنها کم نشد بلکه روز به روز بیشتر هم شده و موجب بهت سایر رهبران دنیا را فراهم کرده است.

امام خمینی تا لحظه آخر هیچ گاه به دنبال کسب قدرت و سوءاستفاده از شرایط به وجود آمده نیامد و همیشه در کنار مردمش ماند و همراه با انها سردی و گرمی روزگار را چشید.