تجارت سرخ در آمریکا

به گزارش قائم آنلاین،  ایالات متحده آمریکا مهد آزادی اومانیستی و دموکراسی و البته کانون کشت و کشتار در جهان شناخته شده است. بندی ۲۷ کلمه ای در قانون اساسی آمریکا همه اعتبار داشته و نداشته آمریکا را در طول حیات ۲۳۰ ساله آن به چالش کشیده است. در شرایطی که قانون جنگل بر آمریکای عصر کابوها حاکم بود و کشت و کشتار امری رایج در غرب وحشی بود این ۲۷ کلمه در قانون اساسی آمریکا گنجانده شد تا هر کسی بتواند از خود دفاع کند. پیش از آن برای این که مردم از کشورشان در برابر دشمن خارجی یعنی انگلیس دفاع کنند خرید و فروش اسلحه در آمریکا آزاد شده بود. پس از استقلال آمریکا این حق قانونی شد و در قانون اساسی گنجانده شد. بر اساس این قانون هر شهروند آمریکایی حق دارد تفنگی برای خود داشته باشد؛ حقی که برای اقتصاد و جامعه آمریکا گران تمام شده است.

بررسی ها نشان می دهد آزادی اسلحه در آمریکا سالانه ۲۳۰ میلیارد دلار به اقتصاد این کشور زیان می زند. فقط در طی دو ماه گذشته ۱۸۰۰ نفر در آمریکا با اسلحه کشته شده اند. تعداد سلاح های موجود در آمریکا ۳۱۰ میلیون دستگاه برآورد شده است. از هر ۱۰۰ آمریکایی ۸۹ نفر سلاح دارند. این رقم بالاترین میزان برخورداری از سلاح در جهان است. کشور جنگ زده یمن پس از آمریکا قرار دارد و از هر ۱۰۰ یمنی ۵۵ نفر اسلحه دارند. چه چیزی باعث شده است که آمریکایی ها اینقدر به خریداری و نگهداری سلاح توجه داشته باشند. آیا قانون اساسی آمریکا در این زمینه مقصر است؟ آیا این مسئله ریشه در فرهنگ آمریکایی ها دارد؟

بیشتر بخوانید:

واردات ایران از کدام کشورها بالاترین رشد را داشت؟+ جدول

به عقیده کارشناسان فرهنگ کابویی در این زمینه حرف اول را می زند. اساس تشکیل کشور آمریکا را مهاجرانی تشکیل می دهند که چند قرن پیش با هدف زندگی بهتر پا به آمریکا گذاشتند و با استفاده از نیروی سلاح خود سرزمین آبا و اجدادی سرخ پوستان را اشغال کردند. بدین ترتیب فرهنگ کابویی که زمینه آن در خلق و خوی مهاجران وجود داشت شکل گرفت و با درگیری و رقابت بین ایالات تقویت شد. اتحاد بین ایالات که به ویژه در برابر دشمن خارجی صورت گرفت می توانست این فرهنگ را کمرنگ کند اما با گنجانده شدن حق برخورداری از سلاح در قانون اساسی آمریکا فرهنگ کابویی نه تنها از بین نرفت بلکه با کشت و کشتارهای گاه و بیگاه تقویت هم شد. البته نقش شرکت های بزرگ و سرمایه داران را هم در این زمینه نباید نادیده گرفت. شرکت های اسلحه سازی به سرعت در اقتصاد و سیاست آمریکا جای پایی برای خود بازکردند و هر روز برای فروش سلاح بیشتر تلاش کردند. تبلیغات این شرکت ها نیز نقش مهمی در ترویج روحیه خشونت در آمریکا داشته است. ارزش ۴۲ میلیارد دلاری این صنعت سیاستمداران بسیاری را جذب خود کرده است به طوری که مخالفان آزادی اسلحه در آمریکا تاکنون نتوانسته اند کاری از پیش ببرند. در کنار همه این ها یک عامل دیگر هم باعث ماندگاری و شاید تقویت فرهنگ کابویی در آمریکا شده است و آن سیاست خارجی خشن آمریکاست که طی سال ها و از سوی روسای جمهور مختلف این کشور در گوشه و گوشه جهان اجرا شده و میلیون ها انسان را قربانی کرده است. به عقیده کارشناسان خشونت های زمامداران کاخ سفید بر روی مردم عادی نیز تاثیر گذاشته و به ویژه پوشش رسانه ای این خشونت ها و تلاش هایی که برای توجیه آن ها انجام شده باعث شده است خشونت در جامعه آمریکا بازتولید شود و به رغم گذشت سال ها فرهنگ کابویی خود را حفظ کند.

به علت رواج همین فرهنگ در آمریکا است که از هر ۱۰ نفر ۴ آمریکایی می گویند یا دارای سلاح هستند و یا در خانه ای زندگی می کنند که سلاح در آن است. ۴۸ درصد آمریکایی ها می گویند در خانه ای بزرگ شده اند که در آن سلاح قرار داشته است. همچنین ۶۶ درصد آن هایی که سلاح دارند بیش از یک سلاح نگهداری می کنند. قانونی که برای حفظ جان آمریکایی ها وضع شده است اکنون به جان آن ها افتاده است. آمریکا شاگرد اول کشت و کشتارهای جمعی در جهان شده است. هیچ کشور دیگری را پیدا نمی کنید  که به اندازه آمریکا در آن کشت و کشتار شود. هیچ جای دیگری بجز آمریکا کودکانی را مشاهده نمی کنید که در حال فرار از مدرسه هستند و فردی با اسلحه به آن ها شلیک می کند. همین چند روز پیش بود که یک نوجوان ۱۹ ساله وارد مدرسه ای در پارکلند فلوریدا شد و ۱۷ نفر را کشت. چهار ماه پیش هم یک مرد ۶۴ ساله مراسم کنسرت موسیقی در لاس وگاس را هدف قرار داد و ۵۸ نفر را از پا درآورد و ۵۰۰ نفر را زخمی کرد.

این کشت و کشتارها از یک طرف بحث هایی را در مورد کنترل سلاح در آمریکا راه انداخته است و از طرف دیگر باعث افزایش تقاضا برای سلاح در این کشور شده است. مخالفان حمل سلاح تاکنون موفقیتی نداشته اند اما موافقان حمل سلاح توانسته اند قوانین و مقررات حمل سلاح در این کشور را تسهیل کنند. دونالد ترامپ جمهوریخواه که بخشی از آراء خود را مدیون حمایت شرکت های تولید کننده اسلحه است یک ماه پس از ورود به کاخ سفید قانونی را که در دوره اوباما وضع شده بود و دسترسی افراد مبتلا به بیماری های روانی را به سلاح محدود کرده بود ملغی اعلام کرد. علاوه بر ترامپ در درون کنگره آمریکا نیز نمایندگان جمهوریخواه مخالف سرسخت محدودیت خرید و فروش اسلحه هستند. این در حالی است که تجارب موفقی از کنترل اسلحه در کشورهای دیگر دیده می شود. برای مثال در استرالیا طی سال های ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۶ کشت و کشتارهای زیادی رخ می داد اما با وضع قوانین سخت گیرانه تر در مورد حمل سلاح از سال ۱۹۹۶ به این سو هیچ حادثه مهم دیگری رخ نداده است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی بالاترین نرخ مرگ و میر با سلاح به آمریکا اختصاص دارد. بررسی ها نشان می دهد احتمال قتل یک آمریکایی با تفنگ ۵۱ برابر احتمال قتل یک انگلیسی با تفنگ است.  خودکشی با تفنگ در آمریکا هشت برابر خودکشی با تفنگ در سایر کشورهای توسعه یافته است. آمریکا فقط ۴٫۴ درصد جمعیت جهان را تشکیل می دهد اما تقریبا نصف تفنگ های غیرنظامی موجود در جهان در دست مردم این کشور است.

به هر ترتیب بیش از ۲۳۰ سال است که قانون آزادی خرید و فروش اسلحه در آمریکا اجرا می شود و تغییر این قانون کار مشکلی است اما مشکل تر از آن تغییر فرهنگی است که مردم آمریکا را به خرید و فروش و نگهداری سلاح در خانه های خود متمایل کرده است و آن فرهنگ خشونت آمیز کابویی است که در جامعه این کشور ریشه دوانده و هر روز تقویت می شود.