حضور نجفی در پستهای مهم تبدیل به داستان عجیبی شده است. استعفا از ریاست میراث فرهنگی بعد از ۵ ماه، استعفا از دبیر ستاد هماهنگی اقتصادی دولت بعد از ۶ ماه و حالا بعد از ۷ ماه استعفا از شهرداری تهران. حالا میشود محمد علی نجفی را «آقای استعفا» خطاب کرد.استعفاهای او از چند پست مهم دولتی این سؤال به ذهن متبادر میشود که چرا نجفی این همه پست را قبول میکند و بعد استعفا میدهد؟
نجفی از معاونت رئیس جمهور و ریاست میراث فرهنگی به دلیل بیماری استعفا داد. پذیرفتن شغلهای بعدی به ویژه شهرداری تهران شاید حکایت از آن دارد که آن بیماری آنقدرها هم جدی نبوده است و بیشتر به بهانه شبیه بوده است تا دلیل.کسی که بیمار است قطعاً پست مهم و پرکاری چون شهرداری تهران را قبول نمیکند.
آقای نجفی خود بهتر از هر فرد دیگری میدانست که تکیه زدن به کرسی شهرداری پایتخت یعنی تحمل فشار. حالا چه شده است که با اولین فشار جدی، آقای نجفی حضور در خیابان بهشت را به لقایش بخشیده است.اگر واقعاً آقای نجفی دارای چنین روحیه لطیفی است پس چرا کاری به این بزرگی و پرفشاری را قبول کرده است؟
در آخرین روزهای سال ۹۶، استعفا به هر دلیلی از سوی شهردار تهران پذیرفتنی نیست. آنهم در روزهایی که زمانی برای پیدا کردن جانشین برای او فراهم نیست و شورای شهر مجبور است زمان زیادی را صرف انتخاب جانشین او کند.این در حالی است که آخرین جلسه شورای شهر در سال ۹۶ هم برگزار شده است. تهران باید در شوک بماند تا جانشینی برای «آقای استعفا» پیدا شود.استعفای یک سیاستمدار برای یک بار قابل پذیرش است اما وقتی این استعفاها تکرار میشود نشان میدهد که دیگر نباید به سمت او رفت. بعد از استعفا از شهرداری تهران به نظر میرسد فصل استراحت آقای نجفی آغاز شده است.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0