احادیثی درمورد نماز صبح

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در شرح این حدیث می‌گوید:

امام صادق (ع) فرمودند: «امام علی (ع) زیاد این حدیث را تکرار می‌کردند که اول قلبت را با تفکر بیدار کن و شب پهلویت را از رختخواب جدا کن تا بتوانی نماز شب بخوانی و از پروردگارت بترس». گاهی اوقات فکر کن کجا بودی، از کجا آمده‌ای، به کجا می‌خواهی بروی.

در حدیث دیگری از امام علی (ع) آمده است: «خداوند رحمت کند آن کس که بفهمد کجا بوده، و حالا به کجا آمده و بعد به کجا می‌خواهد برود.»، خوب است که انسان قلبش را با فکر کردن آگاه کند، نه اینکه دائم در فکر گناه باشد که چطور سر مردم را کلاه بگذارد.»

ایشان بیان کردند: سحر‌ها بلند شو، نخواب تا اول اذان، بد است. مرغ به وقت سحر ذکر بگوید و ما مثل مرده در رختخواب خوابیده باشیم. پس شب‌ها از رختخواب بیرون بیایید، یک مقدار خدا را صدا بزنید، قرآن بخوانید، دعا بخوانید، نخوابید. روایت دارد که ملائکه سه بار انسان را در طول شب بیدار می‌کنند؛ یک بار ساعت دوازده، یک بار ساعت دو و یک بار ساعت چهار. شما هم بیدار می‌شوید، آبی میخورید و شیطان میگوید بخواب، خیلی تا اذان صبح مانده! شما هم می‌خوابید.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی گفتند: شیخ عباس قمی در مفاتیح نوشته: «شیطان بر صورت کسی که ملائکه سه بار او را در شب بیدار کرده‌اند، اما به حرف شیطان گوش داده، بول می‌کند.»

وی در پایان گفت: «از پروردگارت بترس»، تقوای خدا اختیار کنید، پلیس مخفی داشته باشید تا گناه نکنید. چشمتان، گوشتان، زبانتان، اعضا و جوارحتان بترسد از اینکه گناه کنید. به چراغ قرمز دین که رسیدید (کار‌های حرام)، ترمز کنید. به چراغ سبز دین که رسیدید (مسائل حلال) بروید.