امام صادق(ع) در حدیث در اهمیت این موضوع که گرچه خداوند حاجتهای بندگانش را میداند، اما بهتر است بنده حوائج خود را به محضر الهی عرضه کند، میفرماید:
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یَعْلَمُ مَا یُرِیدُ الْعَبْدُ إِذَا دَعَاهُ وَ لَکِنَّهُ یُحِبُّ أَنْ تُبَثَّ إِلَیْهِ الْحَوَائِجُ فَإِذَا دَعَوْتَ فَسَمِّ حَاجَتَک»
خداوند متعال حاجت بنده خود را پیش از دعا می داند، اما دوست دارد حاجتها با جزئیات به او گفته شود، پس هنگام دعا، حاجت خود را نام ببر.
کافی/ ج۲/ ص۴۷۶
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0