مصرف بالای قند، افسردگی می‌آورد

سازمان بهداشت جهانی نیز توصیه می‌کند که هر فردی مصرف روزانه قند اضافی (یعنی انواع قند، به استثنای قندی که به طور طبیعی در میوه‌ها، سبزیجات و شیر یافت می‌شود) خود را به کمتر از ۵ درصد از کل مصرف انرژی خود کاهش دهد.

با این حال، مردم در انگلستان دو برابر و در ایالات متحده، سه برابر حد مجاز، قند مصرف می‌کنند، سه چهارم این قندهای اضافه از خوردنی‌های شیرین شده مانند کیک‌ها و نوشیدنی‌ها تهیه می‌شود؛ بقیه از سایر غذاهای فرآوری شده مانند سس‌های کچاپ بدست می‌آیند.

در عین حال، یکی از هر  شش نفر در سراسر جهان از یک اختلال روانی رایج مانند یک اختلال خلقی یا اضطراب رنج می‌برد؛ اینجاست که این سوال مطرح می‌شود که آیا می‌توان رابطه‌ای بین مصرف قند بالا و اختلالات روانی رایج برقرار کرد؟

تحقیقات پیشین، که در سال ۲۰۰۲ منتشر شد، ارتباط‌هایی بین افسردگی و مصرف قند را در شش کشور بررسی کردند؛ محققان از کالج بلیور آمریکا دریافتند که میزان بالای مصرف قند تصفیه شده با میزان بالای افسردگی همراه است؛ از آن زمان به بعد، تعداد انگشت شماری از مطالعات ارتباط بین مصرف قند و افسردگی را بررسی کرده‌اند.

مصرف قند علاوه بر افزایش افسردگی و اضطراب، اثرات دیگری همچون سرکوب سیستم ایمنی بدن، بر هم زدن تعادل املاح در بدن، کاهش انعطاف پذیری و عملکرد بافتها، افزایش سطح تری گلیسریدهای خون، تداخل در جذب کلسیم، منیزیم و پروتئینها، پیری زودرس و بسیاری بیماری‌های دیگر دارد.

این مطالعات، مستقل از سایر فاکتورهای تاثیرگذار در بروز بیماری‌ها ازجمله وضعیت اجتماعی و اقتصادی فرد، فعالیت بدنی، مصرف الکل، سیگار کشیدن، عادات غذایی دیگر، چربی بدن و سلامت جسمی، انجام شده است.