به گزارش عصرقائم، به نقل از مرکز اطلاع رسانی صلیب سرخ، بیش از پنج سال مخاصمه مردم یمن را خسته و این کشور را به محل بزرگترین بحران انسانی جهان تبدیل کرده است. دسترسی به آب، غذا، و خدمات اولیه برای بیشتر مردم این کشور دشوارتر شده مضاف برآنکه اعتبارات برای عملیات بشردوستانه نیز کاهش چشمگیر داشته است.

در یکی از کم­ آب­ترین کشورهای جهان، بحران آب هر روز میلیون­ها نفر را تحت­ الشعاع قرار می­دهد. شبکه لوله­ کشی آب این کشور تنها در دسترس ۳۰% مردم قرار دارد که آن نیز آسیب دیده و در بسیاری جاها به تعمیرات نیاز دارد. بیش از ۱۵ میلیون نفر هر روز برای یافتن آب کافی به روش­های پرهزینه و زمان­بر متوسل می­شوند.

اُم یحیی، مادر چهار فرزند که در حومه صنعا زندگی می­کنند، در حالی که مردم در محل توزیع آب در انتظار تانکرهای آب تجمع می­کنند به کمیته بین­المللی صلیب سرخ گفت: «اینجا هیچ آب پاکیزه یا پروژه آبرسانی فعالی وجود ندارد.» او غالباً ساعت­ها در انتظار می­ماند تا چند ظرف آب را که به سختی کفاف نیازهای یک روز خانواده­اش را می­دهد پُر کند.

میلیون­ها یمنی اغلب پیاده کیلومترها را برای گرفتن آب می­پیمایند و در این مسیر خود را در معرض خطرات مختلفی از جمله خطر حمله قرار می­دهند.

حسن، یکی از ساکنان محله مدی از استانداری حجه می­گوید: «کودکان ما مجبورند روزانه مسافت­های طولانی را پیاده و بدون وسیله نقلیه بروند و آب بیاورند که این خیلی از آنها را وادار به توقف تحصیل کرده است. آنها همچنین در معرض خطر سانحه و تصادف هستند چراکه بسیاری برای حمل آب باید از الاغ استفاده کنند. به این دلیل است که بسیاری از کودکان منطقه از معلولیت­های دائمی رنج می­برند.»

در مناطق بسیاری، مردم ناچارند از آب کشاورزی به جای آب آشامیدنی، و برای پخت و پز و شستشو استفاده کنند. استفاده از آبی که برای مصارف کشاورزی در نظر گرفته شده می­تواند مسائل بهداشتی جدی برای جمعیت ایجاد کند.

عدم دسترسی به تانکرهای سیار آب و تصفیه اندک فاضلاب منجر به شیوع مسائل بهداشتی از جمله وبا و اسهال حاد می­شود.

از آبان ماه سال ۱۳۹۵ در این کشور که تقریباً ۲۰ میلیون نفر از جمعیت آن به مراقبت درمانی اولیه دسترسی ندارند آغاز شده است.

شدت ناامنی غذایی حاد با طولانی شدن مخاصمه در حال وخامت است. بیشتر مردم یمن با صرف تنها یک وعده غذا در روز زندگی می­کنند و سوءتغذیه در کودکان در حال افزایش است. وضعیت امنیت غذایی با شدت گرفتن مخاصمه، همه­ گیری کووید ۱۹، سیل، حمله ملخ­های صحرایی، فروپاشی اقتصادی، و کاهش کمک­های بشردوستانه بدتر شده است.

علی، پدر ۴۵ ساله سه کودک که موقتا در تعز زندگی می­کنند و به دلیل آنکه سن و سالش بالا رفته از یافتن کار ناتوان است گفت: «خانواده من برای اطعام به خیریه متکی است. سبدهای غذایی تنها راه ما برای رفع نیاز غذایی اولیه مان است. اما بیشتر سازمان­ها دست از حمایت غذایی برداشته ­اند، لذا ما بیشتر بر همبستگی قومی برای کمک به یکدیگر متکی هستیم.»

اگرچه از ۳۰ میلیون نفر جمعیت یمن ۲۴ میلیون نفر به شکلی از کمک­رسانی بشردوستانه نیازمندند اعتبارات بشردوستانه برای یمن به شدت در حال کاهش است.

آخرین کنفرانس بین­ المللی درخواست کمک برای یمن در اوایل امسال تنها به ۵۰% از هدف تأمین اعتبار خود دست یافته است.

پیتر مائورر، ریاست کمیته بین­المللی صلیب سرخ که اخیرا به یمن سفر کرده بود اظهار داشت: «مهم است که جهان وضعیت اسفبار جمعیتی را که از جنگ و خشونت رنج می­کشند از یاد نبرد. بدترین سناریو برای مردم یمن آن است که با بدتر شدن اوضاع، توجه جهانیان را از دست بدهند.»

پیتر مائورر، ریاست کمیته بین­المللی صلیب سرخ گفت: «کاهش اعتبار، تأثیر مستقیم بر زندگی مردم، و توانایی تأمین پایدار کمک­های حیاتی برای آنان، و تقویت زیرساخت­های ضروری شکننده به نحو مقتضی دارد.»