«مزارِ شریف» همانگونه که از اسم ایهام‌دارش مشخص است میخواهد راوی به شهادت رسیدن دیپلمات‌های ایرانی در کنسولگری شهر مزارشریف باشد و در عین حال با برقراری ارتباطی آئینی با حماسه عاشورا، فراتر از شهر مزارشریف، دفن بی‌غسل و کفن دیپلمات‌های ایرانی که در راه حق به شهادت رسیده‌اند در باغچه‌ی کنسولگری را نشانه‌ای از شکل گیری یک مزارِ شریف بداند که پیامی عاشورایی دارد.