تا به چشمانِ سیه «سُرمه» درانداخته‌ای…

تا به چشمانِ سیه «سُرمه» درانداخته‌ای…

دوده‌ سیاهی‌ست که در چشم و پشت پلک‌ها کشَند. عرب‌زبان‌ها «اَثمَد»، و گذشتگان «کَحْل» می‌خوانندش. «تَکَحُّل» هم فعلی‌ست که برای نشان دادن آن استفاده می‌‎‌شود. قدیمی‎‌ترها برای آرایشِ رخسارشان در کنارِ سرخاب و سفیداب، از آن زیاد استفاده می‌کردند. اما تمام کاربری و خاصیتش به بزک‌دوزک محدود نمی‌‎شد و حکیمان در وصفش می‌گفتند: «نورِ چشم را زیاد می‌کند»!