موهایی که هرکدام به خاطر مرگ یک انسان سفید شده است، دست‌هایی لرزان و چشم‌هایی که موقع گفتن از پرکشیدن مادر، اشک مهمانشان می‌شود، گفتن از روحیه‌ای که دیگر مانند روزهای نخست نیست، دیدن رنج بیماران و تقلایشان برای یک نفس اضافه‌تر، معضل کمبود تخت و… همه اینها درد و دل پزشکی است که از روزهای نخست شیوع کرونا کنار بیماران بوده است و این روزها دیگر خستگی بر تنش ماسیده است…