عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای هر دو را قوی‌تر می کند

به گزارش عصرقائم، شبکه سی.جی.تی.ان چین در گزارشی درباره حضور ایران در نشست سازمان همکاری شانگهای نوشت: ۱۵ سپتامبر بیستمین سالروز ایجاد سازمان همکاری شانگهای است و نشست شانگهای قرار است در ۱۶ تا ۱۷ سپتامبر برگزار شود. جدا از رخدادهای پیرامون سالروز آن، رخ داد دیگری نیز به همان اندازه حائز اهمیت است، یعنی اضافه شدن ایران به سازمان همکاری شانگهای.

سی.جی.تی.ان می افزاید: در ۱۱ آگوست سال جاری، نیکولای پاتروشف دبیر شورای امنیت روسیه از دریادار علی شمخالی همتای ایرانی اش خواست درباره همکاری امنیتی روسیه-ایران، افغانستان، سوریه و وضعیت منطقه خلیج فارس گفت‌وگو کنند. او همچنین اعلام کرد که ایران به زودی با تصمیم مشترک انجمن سازمان همکاری شانگهای به این سازمان می‌پیوندد. شمخانی همان روز در صفحه توییترش نوشت: خوشبختانه، موانع سیاسی عضویت ایران در پیمان شانگهای مرتفع شده است و عضویت ایران طی برخی تشریفات اجرایی، نهایی خواهد شد.

در ادامه این گزارش آمده است: سازمان همکاری شانگهای در سال ۲۰۰۱ با شش عضو اصلی تاسیس شد. در اصل ماجرای تاسیس آن به سال ۱۹۹۶ و همکاری «پنج کشور شانگهای» شامل قزاقستان، قرقیزستان، چین، روسیه و تاجیکستان بر می‌گردد که ازبکستان هم به زودی به آن ملحق شد. در سال ۲۰۱۷، هند و پاکستان به عضویت این هیئت منطقه‌ای درآمدند که فعالیت آن به همکاری امنیتی، اقتصادی و موضوعات بشردوستانه اختصاص داشت. حالا احتمال آن می‌رود که به زودی تعداد اعضای آن به ۹ کشور برسد.

این شبکه چینی همچنین در گزارشش آورده است: روند ورود ایران ممکن است زمان‌بر باشد. به طور مثال، برای هند و پاکستان تقریبا دو سال زمان برد تا پروسه‌های رسمی را طی کنند. آغاز رسمی این روندها برای ورود ایران به سازمان همکاری شانگهای باید به عنوان یک گشایش واقعی در نظر گرفته شود، چون این کشور بیش از ده سال منتظر عضویت مانده است. تهران در سال ۲۰۰۵ موقعیت ناظر را در این سازمان داشت که بعدتر در سال ۲۰۰۸ خواستار عضویت کامل شد. اگرچه ایران تا سال ۲۰۱۵ به خاطر وجود تحریم‌های بین‌المللی اعمال شده بر آن، نمی‌توانست به این سازمان ملحق شود. طبق مقررات سازمان همکاری شانگهای، کشوری که تحت تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل باشد، نمی‌تواند به عضویت آن دربیاید. این تحریم‌ها پس از توافق هسته‌ای در سال ۲۰۱۵ لغو شدند اما حتی این موضوع هم درها را برای ورودش به سازمان همکاری شانگهای باز نکرد.

این گزارش در ادامه مطرح می‌کند: تاجیکستان به طور غیرمنتظره‌ای مانع موافقت با درخواست ایران شد، با این که از میان کشورهای سازمان، کشوری بود که مدت‌ها روابط سازگارانه‌ای با ایران داشت. مردم هر دو کشور زبانشان فارسی است که البته دو طرف مدتی قبل این مناقشه را حل کردند. سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ایران شخصا برای حضور در نشست شانگهای به دوشنبه سفر خواهد کرد. علاوه بر این، سفر به تاجیکستان، اولین سفر خارجی رئیسی از زمان ریاست جمهوری‌ایش خواهد بود.

سی.جی.تی.ان همچنین مطرح کرد: بسیاری از کارشناسان معتقدند که اقدامات کنش‌گرانه‌ مسکو در تلاش برای تلطیف موضع تاجیکستان در قبال ورود ایران به سازمان همکاری شانگهای نقش داشته است. در نشست ژوئیه وزرای امور خارجه سازمان همکاری شانگهای در دوشنبه، روسیه آشکارا گفت که « بررسی موثر و مثبت درخواست ایران برای عضویت در سازمان مدت زیادی است که به تعویق افتاده».

در ادامه این گزارش آمده است: کار اصلی سازمان همکاری شانگهای مذاکره و انجام دادن اقدمات مشترک در زمینه مسائل امنیتی منطقه است. ایران کشوری قدرتمند و بانفوذ است که بدون آن حل‌وفصل کامل مسائل امنیتی منطقه‌ای ممکن نیست. به طور مثال، بدون مشارکت ایران، به نظر نمی‌رسد که بتوان وضعیت افغانستان را ساماندهی کرد. بنابراین، عضویت کامل تهران در سازمان همکاری شانگهای بر این امر مسلم صحه خواهد گذاشت که ایران یک شریک مهم در تامین امنیت و ثبات منطقه است و سازمان همکاری شانگاهی به صحنه اول این مذاکرات تبدیل می‌شود. همه از منافع مشارکت ایران بهره‌مند خواهند شد.

این شبکه چینی همچنین بیان می‌کند: ایران با ملحق شدن به سازمان همکاری شانگهای بدون شک از طریق همکاری در زمینه ‌پروژه‌های مختلف تجاری و موضوعات بشردوستانه به تمامی شرکای آن نزدیک‌تر خواهد شد. هم ایران و هم سازمان همکاری شانگهای قوی‌تر خواهند شد که به نفع تمامی ملل منطقه خواهد بود.