رسانه‌های زرد، نعل اسب سرمست دولتمردان ناشایست

به گزارش عصرقائم، بیش از همه آنانی که گناهان‌شان از مرتکبین خطا و گناه بیشتر است، آنانی هستند که در صدد توجیه این گناهان و خطاها در جامعه می‌شوند و زمینه “معروف سازی منکر” و “منکرسازی معروف” در جامعه از طریق انگاره‌سازی‌های رسانه‌ای را فراهم می‌آورند.

رسانه‌ها در نوک پیکان فرهنگ‌سازی و همراه کردن مردم با شرائط ناهنجار و ناصواب قرار دارند، در عین حالیکه قادرند انتقال دهنده فریاد قشر ساکت و متظلم جامعه و پیگیر مطالبات مردم باشند.

مهندسی افکار عمومی، امتیاز دشمنان ملت ایران

امروز بیش از همیشه بر عموم روشن است که روی رفتار جامعه، قدرت پرستان ثروت‌اندوز مهندسی کرده و با عملیات روانی هرگونه که طراحی کنند، افکار و سپس رفتار آنان را به همان شکلی که در نظر دارند، در می‌آورند. تکنیک‌ها و خوراک دهی‌های جهت‌دار و استفاده از راست و دروغ‌ها، تصویر پردازی‌ها و فیلم سازی‌ها، همه از روش‌هایی برای پروپگاندا و شانتاژهای تبلیغی برای تطهیر فساد و فاسدان و تخریب چهره‌های خدوم است که تاکنون طی سال‌های پس از انقلاب به‌خصوص چند سال اخیر بسیار مورد استفاده  دشمنان خارجی و عوامل داخلی‌شان قرار گرفت و مردم‌مان از یاد نبرده‌اند آنچه که به سر شهیدان مظلوم: بهشتی، سیدحسن آیت، قدوسی، لاجوردی، دیالمه، …، آوردند و طی این چند سال اخیر، شعار گشایش زندگی دادند، اما ضیق و تنگنا و بحران را برای زندگی جامعه به ارمغان آوردند و با پول پاشی در رسانه‌ها، درصدد تحمیق افکار عمومی برآمدند.

هرچه دولت ناکارآمدتر، هزینه حق‌التبلیغ به رسانه‌های زرد افزونتر. مردم در اوج فشارهای اقتصادی سخت‌ترین روزگار را سپری می‌کردند، رسانه‌های زرد با نعل وارونه، اسب دولت را با شتاب روی اعصاب جامعه می‌دواندند و از تلاش دولت اصلاحات برای تامین رفاه مردم می‌گفتند که به‌زعم عموم، این سخنها از سر سیری و افسانه سرایی بود که با اعجاز پول و تعصب حزبی انجام می‌پذیرفت.

رسانه‌های زرد، نعل اسب سرمست دولتمردان ناشایست

در شرائط فوق العاده دشوار اقتصادی و اضمحلال معیشتی جامعه، که حتی اقتصاددانان حامی دولت نیز ابراز شرمندگی و بشدت از دولت آقای روحانی انتقاد می‌کردند و اقدام‌های دولت را ضدمنافع ملی و خدمت به فقر و فلاکت جامعه می‌دانستند، رسانه‌های زرد و پول‌مدار از شکوفایی اقتصادی می‌نوشتند و منتقدان دولت را بگفته آقای روحانی، بیسواد و دلواپسان تحریم و کاسبان و مافیای واردات می‌نامیدند.

این رسانه‌ها با پشت پازدن به رسالت حرفه‌ای خود، حتی بی انصاف‌تر از رسانه‌های معاند که دیگر نمی‌توانستند آشکارترین واقعیت‌های فلاکت تحمیلی به ملت ایران را نادیده بگیرند و زبان به انتقاد از انقلاب و جمهوری اسلامی می‌گشودند و هیچ از بی عرضگی دولتی نمی‌گفتند که با فاصله گرفتن از آرمان‌های انقلاب و اعتماد کامل به غرب تنها بر محور منافع جریان اصلاح طلبان عمل می‌کردند، رسانه‌های زرد و وابسته کشورمان باز هم از ناکافی بودن اختیارات آقای رئیس جمهور انتقاد می‌کردند و هیچ از عامل اصلی مصائب ملت، که ابتلاءشان به دولتی ناکارآمد و غرب باور بود،نمی‌گفته و نمی‌نوشتند.

ظرف ۸ سال پراسترس و دشوار ملت پرشکیب ایران، این رسانه‌های زرد، هیچ با مردم همدردی نکرده و حقیقت را باز نتاباندند تا ملت قدری سبک و آرام شود.

مرکزیت واحد برای مدیریت محتوایی رسانه‌های زرد

نکته تاسف‌بار در این بود که همواره جریان دگراندیش در ایران دارای رسانه‌های پرشمار بود و این برخورداری نیز به دلیل اهمیت کار بر روی افکار مردم مورد سرمایه‌گذاری هوشمندانه جریان موسوم به اصلاح طلبی قرار گرفت بگونه‌ای که چندبار امامین انقلاب از صدور مجوزحتی فله‌ای به رسانه‌های زنجیره‌ای، که از کانونی واحد علیه ارزش‌های انقلاب ملت ایران مدیریت می‌شدند، انتقاد و گلایه کرده بودند، که هیچ مورد عمل دولت قرار نگرفت و همچنان سفره نظام اسلامی در تاراج قلم‌های مسموم قرار داشت و دارد.

تلاش جبهه متعارض با انقلاب اسلامی مبتنی بر ضدیت با ولایت فقبه جهت تصاحب و در اختیار قرار گرفتن رسانه‌ها بویژه فضای مجازی، نشانگر اهمیت کار فرهنگی برای تزلزل ایمان و اراده جامعه از سوی معاندان و مغرضان انقلاب است، که مسئولان دلسوز کشور بر آن غفلت داشته و دارند و دولت آقای روحانی علاوه بر کشور، که اولین اقدامش رهایی کامل فرهنگ و دین و ایمان جامعه بود چنانکه بطور رسمی و علنی اعلام کرد که دولت وظیفه‌ای  ندارد تا مردم را به بهشت ببرد که این اظهار بدین معنی است که دولت حال که به بهشت نمی‌برد، لابد مردم را به جهنم خواهد برد؛ چراکه برای مقصد، یا باید به بهشت رفت یا به جهنم، جای سومی وجود ندارد.

نتیجه زندگی قاطبه ملت ایران در پایان عمر ۸ ساله دولت آقای روحانی بواقع چیزی جز شرائط جهنمی نبوده، اما همین جهنم را رسانه‌های پول سالار زرد، به بهشتی رویایی توصیف می‌کردند و وقیحانه می‌گفتند که آقای روحانی به تمام وعده‌های انتخابانی خود عمل کرد و حتی فراتر از قول‌هایی که داده بود، نیز دستاورد داشت. این اظهارات بی پروا، بدترین نوع تشویق جامعه به شورش و آشوب بود که طی ۸ سال در تمام تظاهرات‌های اعتراضی، نقش رسانه‌های زرد قابل انکار نیست.

ویژگی‌های رسانه‌های زرد

رسانه زرد به رسانه‌ای گفته می شود که در فضای واقعی یا مجازی با استفاده از روش های عوام گرایانه می کوشد، مخاطبان بیشتری را تحت تاثیر خود قرار دهد؛ بی آنکه دغدغه انتقال اطلاعات درست، مصلحت های عمومی، توازن و بی طرفی و سود و زیان اجتماعی و اخلاقی آن را داشته باشد. روزنامه نگاری زرد معمولا از معیارهای روزنامه نگاری علمی و روشنفکرانه پیروی نمی کند.

انتشار اخبار جنجالی و احساسات برانگیز، موضوعات هیجان آور، سریال های عامه پسند، مدل های لباس، خوانندگان و رقاصه ها، حوادث خشونت بار و تکان دهنده جنایی و سیاسی و به خصوص تمایل زیاد به پخش و نشر مسائل تحریک آمیز جنسی از ویژگی های عمده دیگر رسانه های زرد به حساب می روند.

تخریب و ترور شخصیت افراد، ورود به حریم ممنوعه مردم، داستان پردازی های کشش دار، شگفت انگیز و دراماتیک و تکیه بر احساسات زود گذر و تبدار جامعه، محور دیگری به حساب می رود که رسانه های زرد را از سایر رسانه ها، متمایز می سازد. دقیقا به همین دلیل است که رسانه های زرد، در جریان حوادث احساسات برانگیز، با تمام توان بر کوره احساسات مردم می دهند، تا تعقل و حقایق در میان شعله های سرکش احساسات بسوزند.

به هر میزان که فضای سیاسی کشور تنش زا و غبار آلود گردد؛ به همان میزان رسانه‌های زرد و زرد نویسان جامعه برای تیره تر کردن این فضا فعال تر می شوند؛ زیرا کانال تغذیه‌شان همین است. زرد نویسان ماهر به خوبی می‌دانند که چگونه باید با انتشار یک تحلیل، مقاله یا گزارش، در زمان‌ها و مکان‌های مناسب احساسات مردم را بیشتر برانگیزانند. اهمیت موضوع و ابهام در قضیه، در زرد نویسی از ارزش بالایی برخوردار است. همان چیزی که در شایعه نویسی نیز نقش بارزی بازی می کند. پیام رسانه‌ای زرد، اکثرأ از طرف مخاطبان توده ای مورد استقبال قرار می گیرد.

به طور کلی رسانه های زرد از تاکتیک هایی نظیر جنجال آفرینی خبری، شایعه، استفاده از عواطف مخاطبان و استفاده از عقاید و گرایش‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی آنان بهره‌های فراوان می برند.

 رسانه‌های زرد، تریبون اصلاح‌طلبان

در فضای سیاسی کشورمان از زمانی که جناح وابسته به غرب (اصلاح طلب) از عدم رای آوری در انتخابات ریاست‌جمهوری مطمئن شدند و به ویژه پس از آنکه نام سید ابراهیم رئیسی از صندق‌های رای بیرون آمد دومینوی انحراف شروع به غلطیدن کرد و حوادث پشت سر هم بر تفکر و باورهای مردم از طریق رسانه‌های زرد بویژه در فضای سایبری آوار شد.

حوادث، شایعات، بگومگوهای ساختگی و کم ارزش، دعواهای زرگری و….. بی‌رحمانه ولی فتنه‌گرایانه بر سر مردمی فرود آمد که از پلشتی ، ناکارآمدی و به سخره گرفته شدن از سوی دولتمردان که بی‌توجهی به زندگی مردم پیشه آنها بود خسته و ناامید بودند.

آنچه مسلم است این است که رسانه‌های زرد بیشتر آسیب رسان هستند تا آگاهی بخش و بیدار کننده. ترویج فرهنگ هتک حرمت، لمپنیسم زبانی، دور نگهداشتن مردم از اطلاعات معتدل و عقلانی و آموزش های نامناسب دیگر از جمله آسیب‌هایی به حساب می روند که توسط این نوع رسانه‌ها متوجه مخاطبان می گردد.

زبان‌گشایی رسانه‌های زرد پس از ۸ سال سکوت

نگاهی به تیترهای رسانه‌های زرد، که طی ۸ سال حاکمیت اصلاح‌طلبان چشم به روی واقعیت‌های دردآور مردم فرو بسته و منافع ملی را قربانی انتفاع خود از سخاوتمندی دولت آقای روحانی نموده بودند، به یکباره بمحض انتخاب آیت‌الله رئیسی، قلم از نیام برکشیده و تهاجم حرفه‌ای خود را به جریان انقلاب آغاز کردند. در نخستین روزهای انتخاب آقای رئیسی، موضوع‌هایی را تیتر کردند که دارای بار منفی بوده و ناامیدی را بین مردم ترویج می‌کردند. چند نمونه از تیترهای آن ایام رسانه‌های زرد، واقعیت‌ها را روشن می‌سازد:

*ماجرای کشتی تاجر اسرائیلی و تهدیدات مقامات اسرائیلی برای شروع جنگ*، جنجال بر سر پیش‌نویس طرح صیانت از کاربران فضای مجازی*، واردات واکسن*، حاشیه‌های مراسم تحلیف*،  *نامه لاریجانی و عدم امضای عاملی لاریجانی*،  *اخبار و شایعات دعوا و سهم‌خواهی‌ها در کابینه سید ابراهیم*، *اعترافات زالی در ماجرای واکسن و دارو*،  *کمبود سرم و دارو*  و عکس سفرای انگلیس و روسیه.

در حاشیه این جنگ روانی رسانه‌های زرد سیاسی، نیز توئیت‌هایی از عناصری مانند مصطفی تاجزاده، محمودصادقی، مطهری، آذر پیک و ….، تخریب ذهنیت جامعه را تعقیب می‌کنند و در کنار همه‌ی اینها کشف گسترده‌ی سلاح که وارد ایران می‌شود.

چه لزومی دارد که درست در زمان اعلام اسامی کابینه، زالی دقیقاً انسانی آزاده و منصفی شود و از کمبود واکسن و وجود اختلاف میان مسئولان بهداشتی بگوید.

چرا دقیقاً باید در روز فرمایشات بسیار مهم حضرت‌آقا در خصوص سیاست داخلی و خارجی  به ناگاه جنجال بر سر یک پیش‌نویس که حتی به مرحله کارشناسی هم نرسیده شروع ‌شود و مردم گمان ‌کنند از فردا بیکار می‌شوند و…

چرایی غوغاسالاری این روزهای رسانه‌های زرد

امروز مشغله فکری مردم سُرم است یا کابینه‌ای که قرار است چهار سال مدیریت جامعه را بدست گیرد !!؟ببینید صاحبان رسانه‌های فاسد در دایره اصلاحات چگونه با آرامش و امنیت فکری مردم بازی می‌کنند.

همه دعواها بر سر یک اصل است و آن این است باید سیستم محاسباتی مردم مختل شود تا بر انتخاب درست خود شک کنند و از دولتی که تازه اداره جامعه را در دست گرفته نا امید شوند.باید مردم را از فردای خود هراسان کنند و سید ابراهیم با دنیایی از شک، ناامیدی، ترس و تمام بدی‌هایی که در ذهن مردم ساخته شده دولت خود را آغاز کند.این واقعیت اصلاح‌طلبان دنیازده‌ای است که برای آینده مردم کشور خود نیز ارزش چندانی قائل نیستند و بر نمی‌تابند حتی برای یک دوره از قدرت دور باشند.

اینها تنها گوشه‌ای از تحرکات دشمنان امنیت و آرامش مردمی است که جرم این مردم انتخاب فردی خارج از دایره اصلاح طلبان بود که می‌خواستند امنیت و حتی سلامت مردم را بازیچه جنگ‌روانی خود سازند.