“نسل Z” فلسطین را آزاد خواهد کرد

به گزارش عصرقائم، هیثم الجاسمی، ستون نویس پایگاه انگلیسی‌زبان الجزیره در مطلبی در این پایگاه درباره شرکت نسل جوان و جدید فلسطینی‌ها در مبارزه با اشغالگران رژیم صهیونیستی با تیتر “نسل زد (Z)، فلسطین را آزاد خواهد کرد” می‌نویسد:

این بار وضعیت متفاوت است – مبارزه فلسطینی‌ها برای برابری و آزادی به یک مرحله رادیکال و جدید رسیده است.

فلسطینی‌ها در مواجهه با جدیدترین دور تجاوز و حمله اسرائیل به حقوق و زندگی آنها در غزه و کرانه باختری اشغالی نه فقط شجاعت و اتحادی بی سابقه را به نمایش گذاشتند، بلکه همچنین با حمایت کامل هر دو جنبش فتح و حماس دست به یک حمله سراسری چشمگیر که نخستین مورد در نوع خود در چند دهه اخیر است، زدند.

از سوی دیگر، در صحنه بین‌المللی نیز به شکل یکسان موج جدیدی از همبستگی با فلسطینی‌ها وجود داشته است.

در رسانه‌های اجتماعی هزاران نفر از سراسر جهان با هشتگ‌هایی نظیر “شیخ جراح را نجات دهید” و “غزه زیر حمله” حملات مرگبار اخیر اسرائیل به فلسطینی‌ها را محکوم کردند.

به رغم تلاشهای بی وقفه اسرائیل و شرکتهای رسانه‌های اجتماعی برای خاموش ساختنشان، آنها به بالا بردن آگاهی درباره اشغالگری غیرقانونی اسرائیل و همچنین تجاوزهای مکرر آن به قوانین بین‌المللی و حقوق انسانی فلسطینی‌ها پرداختند.

از سوی دیگر برای نخستین بار تعداد زیادی از نمایندگان مجلس نمایندگان آمریکا از جمله رشیده طلیب و آلکساندریا اوکازیو کورتز، علنا اسرائیل را یک دولت آپارتایدی خواندند. در این میان سناتور برنی سندرز نیز یک قطعنامه برای بلوکه کردن قرارداد ۷۳۵ میلیون دلاری فروش تسلیحات به اسرائیل در پاسخ به ۱۱ روز بمباران این رژیم علیه غزه که باعث کشته شدن ۲۵۳ فلسطینی از جمله ۶۶ کودک شد مطرح کرده است. حتی جرالدو ریورا، خبرنگار رسانه طرفدار اسرائیل فاکس نیوز در پخش زنده به محکوم کردن همدستی آمریکا در جنایات جنگی اسرائیل پرداخته و از پایان دادن به فروش تسلیحات به اسرائیل حمایت کرد.

چهره‌های شناخته شده و مشاهیری همچون جان اولیور، بلا حدید، سوزان ساراندون، ملاله یوسف‌زی، پائول پوگبا، کایری ایروینگ و بسیاری از کسان دیگر نیز اقدامات آپارتایدی اسرائیل را محکوم کرده و از صفحات متعلق به خود برای بالا بردن آگاهی درباره مبارزه فلسطینی‌ها برای عدالت و صلح استفاده کردند.

بعید است که این موج حمایت جهانی از فلسطین موقتی باشد: همانطور که نفوذ فزاینده جنبشهای عدالتخواهانه اجتماعی از جمله جنبشهای “می تو” و “جان سیاهپوستان مهم است” نشان داده، جوانان سراسر جهان بیشتر از قبل مشتاق به مقابله با بی عدالتی‌ها در داخل کشورهایشان و خارج از آنها هستند. آنها بیشتر از هر نسلی در گذشته حامی مبارزه فلسطینی‌ها بوده و از نقد و موشکافی پروپاگاندای اسرائیل درباره اشغالگری آن و دیگر اقدامات غیرانسانی و غیرقانونی نگران نیستند.

این البته به این معنی نیست که این نسل جدید ملقب به “نسل زد” (Z Generation) با موانعی در تلاشهایشان به منظور نشان دادن همبستگی با فلسطینی‌ها مواجه نیستند.

شرکت‌های بزرگ فناوری نظیر فیسبوک و گوگل تمام وقت در تلاش برای پاک کردن انتقادات از اسرائیل و صهیونیسم از شبکه‌های با نفوذشان هستند. از زمان آغاز دور جدید تشدید خشونت در اراضی اشغالی فلسطین و غزه، این شرکتها به سانسور پستها و ویدیوهای فعالان، عوامل کمپینها و دیگر همپیمانان فلسطین که هدفشان بالا بردن آگاهی و اشتراک اطلاعات درباره جنایات جنگی و نقض حقوق بشر از سوی اسرائیل بوده، پرداخته‌اند.

حتی یوتیوب برای پخش زنده شبکه الجزیره عربی در ضمن تداوم پوشش این شبکه از جنگ اسرائیل و فلسطین محدودیت سنی را اضافه کرده است. این محدودیت در پی انتقادهای گسترده از آن حذف شد.

سایتهای مخصوص بازی‌های کامپیوتری که در میان نسل زد محبوبیت دارند همچون آی.جی.ان، گیم اسپات، کوتاکو و گیم اینفورمر همگی بیانیه‌هایی در حمایت از فلسطینی‌ها منتشر کرده و با آغاز دور جدید بمبارانها اسرائیل علیه غزه، به گردآوری لینکهای خیریه‌های حامی فلسطین پرداختند. با این حال برخی از همین شرکتها چندی بعد این بیانیه‌ها و مقاله‌ها را حذف کردند و این نگرانی افزایش یافت که آنها نیز برای خاموش کردن هر گونه انتقاد از اسرائیل در سایتهایشان تحت فشار قرار گرفته‌اند.

سانسور انتقاد از اسرائیل محدود به وبلاگها و رسانه‌های اجتماعی نبوده است. سازمان‌های رسانه‌ای ارشد غربی نیز هنوز با یک غرض ورزی انکار ناپذیر در حمایت از اسرائیل به پوشش مساله اسرائیل-فلسطین پرداخته و از به رسمیت شناختن آپارتاید، جنایات جنگی و جنایات علیه بیشریت از سوی اسرائیل خودداری می‌کنند.

به عبارت دیگر با وجود تقاضاهای فزاینده آمریکایی‌های جوان در داخل و خارج از این کشور برای عدالت اجتماعی، دولت فعلی آمریکا هیچ تمایلی به تغییر دادن سیاستهای واشنگتن در قبال اسرائیل و دست برداشتن از حمایت از حملات مرگبار روتین اسرائیل علیه مردم فلسطین نشان نمی‌دهد.

و شاید مهمتر از همه این باشد که فعالیتهای نسل زد در حمایت از عدالت اجتماعی و حمایت رادیکال آنها از حقوق ارضی و انسانی فلسطینی‌ها با گفتمانی مواجه شده که به دنبال کودک انگاری و مشکلدار انگاشتن آنها بوده است.

در رسانه‌ها اغلب به اعضای نسل زد برچسب مضطرب و افسرده و دارای اختلال روانی بودن زده شده و آنها را افرادی می‌خوانند که وقتشان را با به اشتراک گذاشتن ویدیوهای بی معنی در اپلیکیشن محبوب تیک تاک سپری می‌کنند. در نتیجه فعالیتهای سیاسی آنها مورد تمسخر قرار گرفته و به عنوان نوعی دیسفوری روانی کم اهمیت دانسته می‌شوند. این شیوه مشروعیت زدایی از مقاومت و فعالیت با غیرمنطقی و احساسی خواندن آنها البته چیز جدیدی نیست. اقلیتهای نژادی، جنسی و سیاسی مدتهاست از چنین حملاتی رنج برده‌اند.

با این حال به رغم این موانع فراوان، نسل تیک تاک تاکنون موج جدید و رادیکالی از همبستگی برای فلسطینی‌ها را رقم زده و با موفقیت مبارزه چند دهه‌ای آنها برای عدالت را در معرض توجه قرار داده است.

مطمئنا از زمانی که نسل زد خیلی کوچکتر بوده ما گزارشها، مطالعات و مطالب خبری درباره حمایت فزاینده جوانان از فلسطین خوانده‌ایم اما فعالیتهای نسل زد با فعالیتهای آنهایی که قبل از آنها آمدند، متفاوت است.

بر خلاف نسل هزاره‌ها که حمایت محدودشان از فلسطین اغلب ظاهری بوده و هرگز به سطح عمل ملموس نرسیده، نسل زد کارهای خیلی فراتر از صدور بیانیه‌های توخالی در ابراز همبستگی انجام می‌دهند. آنها به سازماندهی کمپینها پرداخته و دانشگاه‌ها و دیگر نهادهای دولتی را برای اتخاذ اقدامات تحت فشار قرار می‌دهند. آنها نه فقط بی وقفه با لفاظی‌های یهودستیزانه مقابله می‌کنند، بلکه همچنین با اشاعه دهنده‌های پروپاگاندای اسرائیل نیز مقابله کرده و آنهایی که منزلت انسانی فلسطینی‌ها را تنزل می‌دهند وادار به پاسخگویی می‌کنند. آنها فعالانه از دولتهایشان می‌خواهند فروش بمبها به اسرائیل را در حالی که از استفاده این رژیم از این بمبها برای کشتن غیرنظامیان فلسطین مطلعند متوقف کنند. آنها ابایی از اینکه اسرائیل را با واقعیتش بخوانند ندارند: یک دولت آپارتاید استعمارگر و کوچ دهنده.

این تغییر فرهنگی در قبال فلسطین با پیش زمینه جنبشهای شدیدا با نفوذ “جان سیاهپوستان مهم است” و “من نیز” (می تو) رخ داده است؛ اتفاقی که تلاقی مسائل مربوط به عدالت اجتماعی از نژادپرستی و تبعیض جنسیتی گرفته تا سرکوب استعماری را برجسته می‌سازد. حالا که جوانان عمدتا مبارزه فلسطینی‌ها را به عنوان یک بخش ضروری از تلاشهای آنها برای دستیابی به عدالت، برابری و آزادی برای همه می‌بینند، این منطقی است که فرض کنیم، صداهای حامی فلسطین قرار است در سالهای آینده بلندتر و نافذتر شوند.

ممکن است حملات اخیرا اسرائیل علیه مردم فلسطین با آتش بس پایان یافته باشد، اما مبارزه فلسطینی‌ها تا پایان راهی طولانی دارد. با این حال امروز من به لطف یک نسل جدید که مبارزه با بی عدالتی و سرکوب را وظیفه و مزیت خود میداند امیدوارتر از هر زمان دیگری هستم که آزادی و عدالت دیگر برای مردم فلسطین دور از دسترس نیست.